O CRAC DE 1929

 

O martes 29 de outubro de 1929, o pánico apoderouse dos investidores da Bolsa de Nova York, que se desfixeron de máis de 16 millóns de accións provocando o caos financeiro e o desplome do valor das accións das empresas máis importantes do país. Desde a apertura de Wall Street sucedéronse as ordes de venda a prezos cada vez máis baixos. O "martes negro", culminou o desastre que se iniciou cinco días antes e que deixaría miles de persoas arruinadas.

Ninguén soubo prever o desastre. Desde o final da Gran Guerra, a economía norteamericana coñecera un desenvolvemento extraordinario e os prezos das accións experimentaron unha alza sen límites aparentes. Millóns de persoas investiron os seus aforros nunhas accións que, calquera que fose o seu prezo, sempre aumentaban de valor. Todo iso, unido á facilidade de acceso ao crédito que ofrecían os bancos para entrar nese mercado produciu unha burbulla especulativa que parecía non ter fin. O Crack do 29 foi a súbita picada dese globo. O primeiro día de pánico, o "xoves negro", 24 de outubro de 1929, millóns de ordes de venda non atopaban comprador. Ao final da xornada, a intervención dos grandes bancos evitou que o desastre fose maior. Pero á seguinte semana, a desconfianza volveu apoderarse dos investidores que correron a desfacerse dos seus títulos ao prezo que fose para conter as perdas. O resultado final foi a desaparición de grandes fortunas e a ruína de millóns de pequenos investidores, que perderon todos os seus aforros e, mesmo, a súa vivenda, e que se viron abocados á peor e máis longa crise coñecida ata entón: a Gran Depresión.

A Revolución rusa

En 1917 tivo lugar en Rusia un proceso revolucionario que puxo fin á autocracia zarista e culminou coa instauración do primeiro réxime socialista do mundo. A Revolución rusa representou o nacemento da Rusia moderna e a concreción dun modelo económico e social que se converteu en punto de referencia obrigado do movemento comunista mundial. O líder revolucionario máis importante foi Lenin.

O precedente atopámolo na revolución de 1905 que comezou co chamado Domingo Sanguento. O 22 de xaneiro unha manifestación de miles de obreiros dirixiuse ao palacio de Inverno, residencia do tsar en San Petersburgo. A cruenta disolución da manifestación efectuada polo exército provocou a protesta dos partidos da oposición ao tsarismo (actuaban na clandestinidade), que conseguiron que o tsar establecese un Parlamento (a Duma) encargado de elaborar unha constitución liberal. Outro dos episodios máis coñecidos deste período revolucionario foi o motín do acoirazado Potemkin.